РОДИНА
превод: Марко Марков
Сърцето си подготвям аз
за подвиг!
О, Родино,
ти мен благослови,
за да живея
в твоя вечен порив
и в мене миналото да кърви.
Трептя от нетърпение
и искам
да бъда твой до сетен дъх:
аз - грудка пръст,
бреза
и искра
от огън, на победа връх.
Земя,
пред тебе падам на колене,
от твоето съзряване обзет.
И бъдещето тръпно
в мене
стене:
работник и орач съм, и поет.
Бащите падаха
в безсмъртен поход,
закърмен съм
с най-силната кърма:
светлее в мен
прекрасната епоха
на моята божествена земя!