ВОАЛ

Богомил Господинов

Склопи очи. Светът е звяр.
Не се буди. Сънят е цяр.
Умора са - и дъх, и миг.
Мълчанието е подъл трик.

Защо ръмжи животът крив?
Не ме буди. Страхът ме скри.
Как мога сам да бъда цял.
Ръце сложи - любим воал.